M'nin kadınları

    Hani kendini herkesten bir ayrı görme durumu vardır ya ,çoğunluğumuzda vardır bu durum, ben aslında bu insanlardan farklıyım diye kendimizce konuştuğumuz zamanlarımız olmuştur muhtemelen, yada ben öyleyim bilemiyorum,fazla sorgularım çoğu zaman,neyim ben, kimim, uzaylı mıyım falan diye , böyle kendimi yedikçe yerim,manyaklıkta son durumlar bunlar kabulümdür.. bugün dersteyim, sınıftakilerin ne kadar mal olduklarını falan kurup duruyorum, ulan dedim maskeli sen harbi rahatsızsın kızım, nası bir sapıksın böyle düşünüp duruyorsun boş işlerle uğraşıyorsun diye, lan ben bi fark ettim ki bende az biraz çoklu kişilik bozukluğu olabilir, manyak bir insan daha var içimde, ama onun karakteri tamamen farklı benden, bak harbiden diyorum ya var öyle bir şey..

Durdum durdum düşündüm, dedim ki, kızım sen harbiden adamına göre davranıyorsun her insanın yanında farklı oluyorsun…hakkaten öyle bazı insanların yanında başka biri oluyorum şimdi onu kıyaslamak istedim kendimce..

Kalabalık grup vs. maskeli :

 Eğer sevgilim yok ve arkadaşlarımlaysam bu kalabalık ortamda ohh benden rahatı yok abicim , kız erkek hiç fark etmez küfür de ederim, millete bağırırım da her türlü piçliği yaparım, hiç kimseden de çekinmem, zaten benim bir tane yakın kız arkadaşım var diğerleri hep sap düşün böyle 2 kız 6 sap falan olduğunu hep takılırız böyle, artık sende bizdensin diyorlar zaten, bende diyorum bi çüküm yok diye onlara, azıcık olsun çekinmeden her türlü muhabbeti yapıyorum, artık alıştılar onlarda yavrularım regl günlerime kadar biliyorlar,o dönemlerde bana oldukça babacan tavırlar sergiliyorlar, hep anlayış gösteriyorlar,başka zamanlar da bir kere kız gibi olsana diyorlar,küfür etme artık yeter diyorlar, bende onlara sikerim kesin sesinizi diyorum, susuyorlar.. diyelim ki grubumuza birimizin bir arkadaşı geldi ve ben hiç tanımıyorum, yine sallamam oldukça rahatımdır, ama gelen arkadaşın açısından bakarsak durumu şöle oluyor, gözleriyle ağzı yuvarlak bir şekil almış, başka yöne bakmadan olayı anlamaya çalışıyor, yani ilk durum şok etkisi yaratıyor, muhabbeti anlamaya başlayınca bu sefer utanma evresini yaşıyor, biraz daha zaman sonra hafif gülümseme, ve sonrası artık o da bizden durumu..yani msn kısaltması olarak şöyle yapayım:

:O ----à : / ----à: ) ----à :D ----à epoıewopwoıeıyr  (asdsadsaad diye de bilinir)   

Evet bence çok güzel tanımladım…

Kız arkadaşım vs. maskeli : 

Bahsettiğim hatun kişiye, hep akıl veririm, sadece onun olması şart değil tabi, etrafımda hangi kız varsa da olacak olan durum budur, sanki hep onların annesiymişim gibi, nasihat üstüne nasihat verir dururum, bak kızım böyle yapma bu pezevenk kaçar söyleyim, yada böyle yap ki köpek olsun it gibi dolansın dursun peşinde diye, aşk doktoru misali de diyebileceğimiz tür de öğüt verir dururum.

Sevgilim vs maskeli :

Bu durumda ki benle,öncekinin alakası yok tabi ki, sevgilim olduğun da herifi kaçırmayayım diye ben bir masumum,bir mülayimim anlatamam, gayet ciddiyim, işte olgun hareketlerim var,anlayışlıyım, anaç tavırlarım, gayet ağırım,asilim, küfür etmem, düşün öyle bir kişiliğe bürünüyorum ki zannedersin beni doğduğumdan beri mürebbiyeler yetiştiriyor bir görseniz, bir de acayip güzel saf olabiliyorum abi, öyle aptal sarışın gibi davranınca bu erkek milleti pek bir bayılıyor..

İlk durumla benzer mi bilmem ama ilişkide ben, erkek o ise kız oluveriyor, ulan bu 4.5 luk vardı ya hani, benim bir yerim ağrıyor diyelim ölüyorum ama anlatamam, herifin de hemen bir yeri ağrıyıverirdi (bu nerenin egenin mi ya takılmış bana –verir) , hem de benimkinin iki katı ağrı çekerdi, zannedersin ki herifin suyu geldi doğuracak, evet ilgi istiyordu ama ben kendimi unutup onunla uğraşıyordum, düşün hastaneye götürmüşlüğüm bile vardır , öyle bir krize girerdi yada bir sorunu olurdu yine ben yardımcı olurdum benzer tarafları bunlar olabilir evet..

Ailem vs. maskeli :

Eskiden çok fazla duygusal durumlara ağırlık veren ben, yaş ilerledikçe olması gereken bir şey belki ama duygusal konulara ailemin yanında pek fazla girmez oldum, genelde ailem tarafından özlendiğim için ve de tatil zamanları onların yanında olduğumdan, biraz daha temkinli oluyorum, ve o konulara girmiyorum..hemen başka bir kişilik ortaya çıkıyor bu da sinir hastası maskeli durumu, sürekli bir çemkirme modundayım her bir boka bağırıp çağıran,sürekli laf sokan bir menopozlu maskeli de diyebiliriz buna, sağolsun bizimkiler pek ses etmezler bu duruma, alışıyorlar yavaş yavaş, bu kız niye böyle oldu diye soran babama, annem “kuş yuvadan uçtu bir kere” diye cevap veriyor, sanırım onlara sadece birkaç gün dayanabiliyorum, hakkaten de tek yaşayınca öyle bir durum oluşuyor,kimle konuşsam aynı şeyleri söylüyor çünkü.

Durum bu, başka karakterlerimde olabilir, sanırım beyzanın kadınları gibi bir şeyim ben, herkese ayrı bir maskeli olabiliyorum gariptir, arkadaşlarımla ayrı, sevgilimle ayrı, ailemle ayrı, hocalarla ayrı, sınıftakilerle ayrı vb. harbi normal olmadığımı bu yazıyı okuyunca anladım yine,sevgiler saygılar gençler..

PS: Bağlayamayaydım iyidi..